Talitha Koem!

25 augustus 2020 | 0 Reacties

uit: The Faces of Fifty Years, John DeAndrea

Nog steeds is dit lied te hoog voor mij,
ver buiten mijn bereik,
Mijn gitaar ligt al tijden onaangeraakt
in de hoek van mijn binnenkamer.
Lofliedjes gesmoord
in wat de boventoon voert:
De donkergrijze gezangen die me aanklagen
en neerhalen, laten afdalen
in de groeve van angstige herinneringen.

Dit lied van opstaan is te hoog voor mij,
ver buiten mijn bereik,
Ruw geworden, de dansvloer op
de bodem van mijn ziel, door vuil en krassen,
afdrukken van ongewenste indrukken.

Dit lied van redding is te hoog voor mij,
ver buiten mijn bereik.
Zoekgeraakt de bonte kleuren
om mijn zielevogel te bekleden
en vrolijk te laten fladderen door
alle ruimtes die ik toevoegde
in het huis van mijn herinneringen.
Nu zit zij stil en onbeweeglijk,
gekleed in grauw.

Juist dat ik besef hoe ver weg het is,
hoe ontstellend buiten mijn bereik,
en zo hoog, dat ik er geen tonen voor heb.
Dat besef klinkt als een echo van een
lied in de toekomst, dat ik ooit
weer zingen zal…

Zo dringt, door al het grauw en vuil
en donkergrijs, het ragfijn goud
van Gods eigen zingen; Talitha koem!
Meisje, ik zeg je, sta op!

(Antwoord bij Psalm 30 in de vertaling van Ida Gerhardt en Marie van der Zeyde.
Het kunstwerk is één mal van 86 bewaarde mallen, die de kunstenaar 50 jaar lang in zijn atelier bewaarde. Het werk is te zien in museum Voorlinden, Wassenaar)

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *