Selecteer een pagina
Vragender Veen

Vragender Veen

Achter mijn gesloten lippen verdrinken de zinnen in het trage moeras van mijn vermoeidheid. Gedachten blijven onuitgesproken en lossen op in een mistig vergeten. Langzamerhand leer ik wat eenmaal afgezonken is niet meer op te willen vissen uit de gistende massa van...

Mistige stilte

De stilte dringt zich steeds meer aan me op. Trekt vlaag na vlaag als dichte mist in mij. Vervaagt mijn gedachten en doet klanken vergeten geluid te maken. Op kousenvoeten hebben de woorden zich teruggetrokken. Niets is meer nodig om te zeggen, ook Jouw naam verdwijnt...

Vergeten Christus

Ecce homoHij staat er verloren bij, deze Christus. Te vinden is hij aan het eind van een verwaarloosde begraafplaats. Je moet weten dat hij hier is. Op een heuveltje is zijn kruis opgericht. Hij is het meest gehavende beeld, geflankeerd door twee vrouwen, waarvan één...

Niet thuis bij mijzelf

haar nieuwe huis’Ik ben in de war, hè?’ vraagt ze aan mij en kijkt me onderzoekend aan. ‘Ja, mam’, bevestig ik. ‘Ik ben dement, hè?’ vraagt ze. ‘Ja, mam, jij bent dement.’ zeg ik.Voor het eerst zie ik haar schrikken, en...

De God van mijn moeder

vrouw in tunnelbron: Flickr, TLand74Zij kon nietníet geloven.Het zat te vast geworteldin alles wie ze was.Zij kon niet loskomen vanhaar duistere God metzijn oordelende blik.Zij zocht haar hele levennaar een ontsnapping,Maar overal,- waar ze ook kwam -,daar had Hij...