door Janneke Nijboer | 21 augustus 2020 | Gedichten
Aan de balken van het kruis, evenwijdig aan de wieken van de molen, hangt de man open en bloot in de polder. Het trauma hem aangedaan, zichtbaar. Daar lijdt hij in alle ernst, tussen kunst en kitsch, en wat wij van hem wilden maken. Zijn gelaat afgewend, met zijn...
door Janneke Nijboer | 27 februari 2015 | Blog
Als kind was ik bang voor het bos.Achter elke boom kon iets of iemand tevoorschijn komen en je kon zo maar de weg kwijt raken. Gelukkig waren er altijd mijn ouders, met wie wij (mijn broer en zus en ik), naar het bos gingen. Zij wisten de weg. Dan was het niet meer zo...
