Geduldig als een roofdier loerend op een prooi, wacht ik op het moment dat ik voldoende energie heb om in mijn eentje erop uit te gaan. Vanaf het moment dat ik hoor dat het werk van Alex Katz te zien is in Museum Voorlinden, neem ik mijn positie in om mijn kans niet...
Ik worstel me naar woorden, maar raak verstrikt in loodzware gordijnen – je weet wel van die hele hoge, die je alleen met veel kracht en het nodige ruk- en trekwerk in beweging krijgt, die als een ijzig zeker weten in de plooi terugvallen, telkens als ik denk...
