Privacy – Weekpreek EOLive

27 mei 2018 | 0 Reacties

Privacy – weekpreek

Zaterdag 26 mei verzorgde ik de weekpreek in het radioprogramma EOLive van de Evangelische Omroep op Radio 5. De invoering van de wet op de privacy AVG inspireerde mij. Ik koos als tekst Psalm 139 vers 1 tot en met 3 uit de Bijbel in Gewone Taal.
Je kunt het terugluisteren via deze link. Het gesprek voorafgaand aan de preek is te vinden vanaf 2 uur 12 minuten. De weekpreek start op 2 uur 3 minuten.
Psalm 139: 1, 2, 3 uit de Bijbel in Gewone Taal
Heer u weet alles van mij,
u kent mij.
U weet waar ik ben,
en u weet waar ik heen ga.
U weet wat ik denk,
ook al bent u ver weg.
U ziet me als ik thuis ben
En u ziet me onderweg.
U ziet alles wat ik doe

Weekpreek
Deze week stond in het teken van de privacy. Mijn mailbox stroomde over met mailtjes van bedrijven die mij daar wel mee wilden helpen. Ik las het in de krant, hoorde er over op tv. Het was overal te vinden: de wet Algemene Verordening Gegevensbescherming, die afgelopen vrijdag in gang is gezet.
De bescherming van mijn persoonlijke gegevens; naam, adres, woonplaats, telefoonnummer, emailadres, staan hoog in het vaandel. Tegelijkertijd zien wij dat veel mensen met het grootste gemak allerlei kostbare momenten uit hun leven delen op social media.

Ik vraag me af: Is er ergens nog een mogelijkheid om hieraan te ontsnappen? Is er ook een plek op deze wereld waar ik niet te vinden ben? Kan ik me nog ergens terugtrekken zonder dat iemand mij ziet? Zou God die plek kunnen zijn?
Het stukje uit de Psalm dat ik heb voorgelezen beschrijft hoe God de mens overal weer opduikelt. God ziet alles, weet alles, volgt je steeds, waar je ook naar toe gaat.
Er zijn mensen die dit een prettig idee geeft. God is altijd bij je en dat geeft een gevoel van bescherming. Hij raakt jou nooit uit het oog verloren.
Andere mensen, -zeker ook mensen die geloven – krijgen het vreselijk benauwd van deze Psalm. Niet voor iedereen is het een bevrijdend idee dat God je zo dicht op de huid zit. Zij krijgen het gevoel dat God je verstikt.

Hoe mensen deze tekst ervaren, heeft heel veel te maken met wat je in je leven hebt meegemaakt. Soms zijn de schaduwkanten van een mensenleven zo heftig, verdrietig en pijnlijk, dat je ze zelfs niet aan God durft laten zien. Je zou dat willen verbergen op een plek waar geen mens of God bij kan.

En toch…een plek, waar alles wat je bent veilig en geborgen is, daar verlangt denk ik iedereen naar. Waar je gezien wordt en gekend. Dat al je persoonsgegevens daar veilig zijn.
Ik verlang daar wel naar en heb gemerkt dat het een waagstuk is. Het kost me tijd om mij te durven toevertrouwen aan die plek, die God voor mij is. Gemerkt heb ik dat God, mij niet beschermt voor het leven, maar er wel bij is. Hij blijkt geen strenge bewaker, maar liefdevol geeft Hij ruimte aan een mens om te leven. Hij laat je niet vallen. Kome wat komt.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *