Via de website van MijnKerk.nl werden de mails tussen Tynke en mij gepubliceerd. Inmiddels is de rubriek ‘Nieuw in de Kerk’ daar gesloten en gaan wij op Bermoogst.nl verder met onze gesprekken. Tynke is op latere leeftijd gaan geloven in God en zit vol met vragen over geloof en kerk.

Dag Janneke,
Ik las jouw blog over jouw bijdrage en bezoek aan The Female Wave of Change. En dat jij er vanuit de functie als theoloog en met jouw geloof een rol in dacht te vervullen. Je had het op Twitter over ‘Oversteken naar andere werelden’.

Twee werelden
Steeds heb ik gedacht, na mijn bekeringservaring, dat ik in een nieuwe wereld was gestapt of ernaar was overgestoken. Ik stelde het me voor alsof er twee werelden zijn; een leven voor – en een leven na het geloof. Die probeer ik nu steeds, verwoed en vanuit mijn eigen kracht, samen te voegen. Ik maak me soms ook zorgen over hoe dat nou allemaal moet.
Gisteren zei een vriendin tegen mij dat het niet zo zwart wit is als ik denk. Dat God allang in mijn leven aanwezig was, maar dat ik daar misschien niet zo’n oog voor heb gehad. Dat zou betekenen dat er in feite geen werelden zijn die ik hoef te verenigen. Ik ‘moet’ niks en hoef niks over te steken. God steekt op Zijn manier naar mij ‘over’. Hij reikt en steekt zijn hand eigenlijk al mijn hele leven naar mij uit. Het is dus meer een ontwaken voor deze werkelijkheid. Het zien van de rode draad, het zien van Zijn hand.

Verbinden
Jouw verbindende aanwezigheid bij deze beweging van Female Wave of Change, is een uitreikende beweging naar anderen, naar iets wat in de maatschappij aan het bewegen is. Het past ook helemaal in de beweging van de maatschappij waarbij steeds meer mensen zingeving en verbondenheid zoeken. Het pionieren in geloofswereld is het zoeken naar- en openstellen voor het ‘juiste’ instapmoment op de golven die allang om ons heen kolken. Ik denk ook dat God zo ‘werelden’ en mensen verenigt en dat Hij van meerdere, ogenschijnlijk verschillenden werelden, een wereld en een werkelijkheid maakt. Als we voor deze bewegingen gevoeligheid leren ontwikkelen, is God daar helemaal bij en zo wordt de echte werkelijkheid ont-dekt.
Hoe denk daar over?

Hoi Tynke,
Wat leuk dat je reageert op mijn oversteek naar de Female Wave of Change. Zo noem ik het voorlopig toch maar even, als een oversteek, omdat mij een heel aantal werelden vertrouwd zijn, maar de wereld van de Female Wave of Change nauwelijks.

Mijn vertrouwde wereld
Een vertrouwde wereld voor mij is de wereld van kerk en geloof. Ik stap zonder aarzeling een kerk binnen, begrijp ongeveer wat de bedoeling is tijdens een kerkdienst en de taal is mij vertrouwd. Incrowdtaal valt me nauwelijks op. Zo zijn er nog wel wat andere plekken waar ik een beetje van begrijp hoe het werkt en waar ik zonder te veel moeite in kan invoegen en een beetje kan meekleuren met de omgeving.

Nieuwe werelden
Ik had het geluk dat er mensen op mijn pad kwamen die het leuk vonden om me andere werelden te laten zien. Zo werd ik, als veertien jarig meisje uit de Achterhoek door mijn oom uit Amsterdam meegenomen naar de wallen. Hij vond dat dit ook door mij en mijn zus en broer gezien moest worden. Met de nodige tegenzin sloot mij vader zich bij ons aan en doken wij de donkere nacht in. Een paar jaar later toen ik net theologie studeerde werd ik door iemand anders meegenomen naar het 2 sterren Ciel Bleu Restaurant van het Okura Hotel met afsluitend een bezoek aan een nachtclub.

Overmoed en angst
Deze ervaringen en mijn eigen verlangen naar meer te willen zien van de wereld zijn denk ik belangrijke redenen waarom ik altijd graag weer iets nieuws ontdekken wil. Natuurlijk vind ik dat ook allemaal heel eng. Naast de nodige overmoed die ik heb, weet ik ook veel van bang zijn.
Als ik ga oversteken naar een andere wereld, dan ben ik angstig en overmoedig tegelijk. In de meeste gevallen wint de overmoed. Volgens mij heeft dat voor mij ten diepste te maken met geloof. Geloven helpt me minder bang te zijn voor het onbekende. Het is zoals je schrijft. God is er allang! Dus aan de overkant is er altijd iets bekends te ontdekken.

Overal is God
Als het me lukt dat punt van verbinding te vinden, dan rijgen de werelden zich aan elkaar als de kralen van een ketting. Misschien is dat ook wel een bruikbaar beeld. De draad door de kralen heen is iets van het mysterie van Gods aanwezigheid op alle plekken en plaatsen. Aan een ketting kun je deze draad niet zien, maar het zorgt voor de verbinding tussen de kralen. In eerste instantie zie ik zelf alleen de kraal, als een plaats die me vertrouwd is, of juist één die me heel erg onbekend is. De zoektocht is telkens waar en hoe ontdek ik iets van de Eeuwige. Als dat gebeurt dan word ik overvallen door verwondering.
O ja, er is een ouderwets lied, dat bij me opkomt, dat misschien wel een mooie samenvatting is van wat wij onder woorden proberen te brengen.

Op bergen en in dalen
en overal is God!
Waar wij ook immer dwalen
of toeven, daar is God!
Waar mijn gedachten zweven,
of stijgen daar is God!
Omlaag en hoog verheven,
ja, overal is God!