Over mijn geloven

29 oktober 2018 | 2 reacties

weefsel

Weefsel
Als ik van jongs af aan al in het weefsel ben gesponnen van het heilig mysterie van verbondenheid van God met mensen, dan kan dit weefsel mij als een thuis worden; een vanzelfsprekende plaatsbepaling in het complex van hemel en aarde, mensen en God.
In mijn geval is dit weefsel schering en inslag voor mij geworden en werk ik actief mee aan het groeien van het weefsel, door mijn leven te zoeken te verstaan vanuit verbondenheid met de Levende.

Bevestiging
Omdat ook anderen, bijvoorbeeld mijn ouders, mijn bestaan begrepen vanuit deze verbondenheid, is er vanaf de eerste dag van mijn leven aan dit weefsel gewerkt.
Het groeide onbewust, totdat ik zelf de draad overnam.
Mijn bekering zit niet in een plotselinge bewustwording van dit weefsel, dat ik thuis ben gaan noemen, maar is een steeds bevochten bevestiging door mijzelf. Dit is nu eenmaal het weefsel waarin ik verstaan wordt en mijzelf versta. Hoewel bevochten, is elke bevestiging hiervan voor mij een teken van genade van de Levende God.
De ontmoeting met de mens, die op een beslissend moment met al haar levensvezels tot de ontdekking kwam van het bestaan van dit weefsel, heeft mij nog dieper doordrongen van de bijzondere werkelijkheid van wat ik geloven noem en waarin ik mij beweeg.

Beeld bij geloven
Deze gedachten kwamen bij mij op naar aanleiding van een gesprek dat ontstond tijdens het Theologische Café op het InspiratieFestival 2018 op Terschelling. Een dag later maakte ik een beeld tijdens de Godly Play bijeenkomst, dat aansluit bij mijn gedachten over geloof.
Ik maakte een veelkleurig weefsel van ronde en hoekige lijnen. De lijnen beginnen onder de omgeslagen gouden rand en lopen daar weer naar toe.
De achterkant wordt gevormd door een gouden cirkel. – Iets van God, God zelf, het heilige wordt in de schilderkunst vaak de kleur goud gegeven. –  Als je de gouden cirkel omdraait is er het wit. De ruimte voor mensen om te te leven. God vouwt zich om het leven heen, zodat je er niet uit kunt vallen. Om dit omvouwen van het menselijke bestaan te kunnen doen, moet God scheuren maken, breken en glans verliezen.

2 Reacties

  1. Marrit

    Heeft het een plekje in huis? Ik vind het een heel mooi beeld dat je schetst!

    Antwoord
    • Janneke Nijboer

      Ik heb het nog niet ergens opgehangen. Je brengt me op een goed idee! Dank je wel, Marrit!

      Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *