*gedicht
Zo licht als een veertje
Alles van vandaag neem je mee naar het nieuwe jaar, zoals je na een treinreis met al jouw bagage op een ander perron uitstapt. De rugzak gaat weer op, de koffer rolt luidruchtig achter je aan, een kleine tas schuin over je lijf. Niets is er veranderd in jouw last -...
Mijn hartje, mijn hertje
Mijn hartje, mijn hertje, zo dartel heeft het in mij nooit gedanst, of het was dat wij schommelden, wij samen. Ja, dat wel. Ik zong van Jezus, mijn vriend en hoger dan de blauwe luchten stegen wij op, steeds hoger, tot mijn voeten de wolken raakten. Maar ach, mijn...
Hier ben ik
Hier ben ik, in dit moment, op deze plek. Mijn handen jeuken Jouw wil te doen, Mijn voeten onrustig te gaan op Jouw weg. Jij, zet mij op stevige grond, terwijl jij mijn schade en schande ziet. Ik verlangde Jouw ware gezicht te ontdekken, maar gleed weg, slipte,...
Zo ben Jij
Gevallen - alweer -, daar lig ik. Mijn knieën blauw, onder schrammen. Spelend kind, gestruikeld, over de uitgestoken voet. Om haar heen zwelt het gefluister aan: Kijk toch, hoe ze ligt en kermt, wat een zielenpoot, ze heeft geen verweer. In mij een bidden, een smeken...
Een adem
Een adem, de duur van mijn leven, Een dag, minder dan de aanzet van mijn inademing, minder dan het laatste zuchtje dat mij verlaat. Volgens Jouw uurwerk, mijn levensduur: één adem. Maar voor mij, als een voortdurende zwemtocht naar de einder. Fier begon ik, tegen de...
Wandelhoofd in de regen
Dit beeld van Maja van Hall, genaamd 'wandelhoofd' zag ik nadat er een flinke regenbui was gevallen.
‘…als ik de ruimte van de poëzie binnenstap, voel ik de grootste vrijheid om uit te drukken wat aan de rand van mijn zwijgen in taal te vinden is. Vaak ademen de gedichten verlangen naar de Eeuwige, die ik Jou noem. Ik nader en het ontglipt.’