door Janneke Nijboer | 31 december 2021 | Gedichten
Alles van vandaag neem je mee naar het nieuwe jaar, zoals je na een treinreis met al jouw bagage op een ander perron uitstapt. De rugzak gaat weer op, de koffer rolt luidruchtig achter je aan, een kleine tas schuin over je lijf. Niets is er veranderd in jouw last...
door Janneke Nijboer | 12 november 2021 | Gedichten
Mijn hartje, mijn hertje, zo dartel heeft het in mij nooit gedanst, of het was dat wij schommelden, wij samen. Ja, dat wel. Ik zong van Jezus, mijn vriend en hoger dan de blauwe luchten stegen wij op, steeds hoger, tot mijn voeten de wolken raakten. Maar ach, mijn...
door Janneke Nijboer | 16 oktober 2021 | Gedichten
Hier ben ik, in dit moment, op deze plek. Mijn handen jeuken Jouw wil te doen, Mijn voeten onrustig te gaan op Jouw weg. Jij, zet mij op stevige grond, terwijl jij mijn schade en schande ziet. Ik verlangde Jouw ware gezicht te ontdekken, maar gleed weg, slipte,...
door Janneke Nijboer | 27 september 2021 | Gedichten
Gevallen – alweer -, daar lig ik. Mijn knieën blauw, onder schrammen. Spelend kind, gestruikeld, over de uitgestoken voet. Om haar heen zwelt het gefluister aan: Kijk toch, hoe ze ligt en kermt, wat een zielenpoot, ze heeft geen verweer. In mij een bidden, een...
door Janneke Nijboer | 6 augustus 2021 | Gedichten
Een adem, de duur van mijn leven, Een dag, minder dan de aanzet van mijn inademing, minder dan het laatste zuchtje dat mij verlaat. Volgens Jouw uurwerk, mijn levensduur: één adem. Maar voor mij, als een voortdurende zwemtocht naar de einder. Fier begon ik, tegen de...
door Janneke Nijboer | 2 augustus 2021 | Gedichten
Dit beeld van Maja van Hall, genaamd ‘wandelhoofd’ zag ik nadat er een flinke regenbui was gevallen.
