door Janneke Nijboer | 24 november 2019 | Gedichten
Waarom is het zo ijzig stil van Jouw kant, waarom hoor ik niets meer? Waarom merk ik Jou niet op, waarom word ik Jou nergens gewaar? Waarom in het geweld, geen ontwapening van wie zich aan mij vergrijpen, van wie zich scharen om mij heen en verafschuwen, alles wat ik...
door Janneke Nijboer | 5 november 2019 | Gedichten
Wat zal het worden met de wereld, als er zo’n leider is, die niet wijst naar zichzelf en naar eigen kracht, maar elke avond knielt voor zijn bed en het hoofd buigt voor de Eeuwige? Wat zal het worden met de wereld, als de machtigen zouden weten van het raadsel van...
door Janneke Nijboer | 13 oktober 2019 | Gedichten
Alleen Jouw NAAM, om ons op te richten. Onuitsprekelijk, ongenaakbaar, onbereikbaar in taal. Alleen Jouw NAAM, mysterie van nabijheid. Hoe hoog ook in de hemel ben Jij de bodem onder onze voeten, de echo van onze harteklop. Keer ik mij af van Jou, dompel ik mijzelf in...
door Janneke Nijboer | 7 oktober 2019 | Blog
Het licht kriebelt langs haar rug omhoog. Zo doen ze het al jaren. De dageraad is vertrouwd met dit spel tussen hem en Hanna. Zoals altijd is zij hem voor, en zit ze al klaar om hem te begroeten. Nadat het waswater haar gezicht heeft wakker gekust, haar kleren haar...
door Janneke Nijboer | 5 oktober 2019 | Gedichten
Lang dacht ik nog iets te kunnen hooghouden van wie ik hoopte te zijn, in deze wereld. Onbewust stapelde ik mijn zorgen op mijn angsten, sombere fantasieën liet ik verdwijnen achter stevig gesloten deuren. Steeds sneller ging ik de trappen op en af, om eigenzinnige...
