door Janneke Nijboer | 20 mei 2020 | Gedichten
Waar ben Jij neergestreken en heb Jij je genesteld tussen ons in? Niet meer tussen muren van hout en steen ben Jij te vinden. In holle ruimten roepen wij Jouw Naam; geen lofzang, geen Amen is het antwoord dat klinkt. Elders heb Jij beschutting gezocht, onderhuids ben...
door Janneke Nijboer | 1 mei 2020 | Blog, Gedichten
Zodra april voorbij is, voel ik de dagen zwaarder worden. Bomen, struiken, staan vol in bloei, de berm weert zich kranig in geel en wit. Nog net te koud voor met-zonder-jas, terwijl de diepe schaduw van 4 mei al over mij heen valt. In de vroege ochtend op de eerste...
door Janneke Nijboer | 29 maart 2020 | Blog
Ze zei altijd: ‘de outback is mijn kerk’. Jaren had zij in de verzorging gewerkt in Afrika. Toen ze oud geworden, terug keerde naar Nederland, leek ze het in de kerk toch niet helemaal te vinden. Het gebouw was haar te benauwd. Ze had het niet nodig. Te...
door Janneke Nijboer | 5 maart 2020 | Gedichten
Wie wil er even een stapje met me mee gaan, kom je een kijkje nemen in mijn donker? Natuurlijk begrijp ik het dat niet fijn is, of leuk, of prettig. Er is, eerlijk gezegd, niks aan, maar ik dacht: misschien zie jij net even meer dan ik, in dat niks. Jij had toch van...
door Janneke Nijboer | 4 februari 2020 | Gedichten
Fragmenten van herinneringen versleten in de tijd. gefilterd door wat ik zag, hoorde, voelde.. Scherven met scherpe randen, voeg ik samen met die ze zijn verloren en maak mijn beeld – voor even. Schuiven, herschikken, steeds opnieuw bekijken, luisteren naar wat...
