door Janneke Nijboer | 3 april 2017 | Gedichten
Stel dat ik Jou, God, niet meer wil uithakken in beelden, zelfs niet ruw, slordig, onaf – zeg maar geen rots -. Dat Jij meer iets wordt als het water; wendbaar, woelig,stil, koud en hard, of in een onzichtbaar ertussen, zo heet. Dan meer bewegend, kletterend,...